υποκίβδηλος

-ον, Α

αυτός που έχει κάτι το κίβδηλο, το πλαστό («τῶν νομισμάτων ὑποκιβδήλων», Μέγα Ετυμολογικόν).

[ΕΤΥΜΟΛ. < ὑπ(ο)-* + κίβδηλος].